'Poetizar' Un poema inédito de María José Viz no Día das Letras Galegas

 

Poesía espida.

Estela fermosa.

Fraxilidade no cristal.

Oasis entre as bucinas cotiás do fastío.

Vagan os meus versos

por equinoccios e solsticios,

por lúas e soles

que achegan perfume de nardos

prendido do seu abismo solitario.

A poeta perdida

detén a traxectoria

da tormenta

e as metáforas xemen,

agrandando as feridas

que abriu o verso sedento,

aquel que brinca na poza

na que bebe, con vivo ritmo,

o furacán do sosego lírico.

MARÍA JOSÉ VIZ BLANCO.

[Poema incluído nunha obra inédita]

Foto e imaxe cedidas pola autora